Kto odkrył HHC i jak powstaje w konopiach?
HHC został po raz pierwszy stworzony w 1944 roku przez amerykańskiego chemika Rogera Adamsa, gdy dodał cząsteczki wodoru do delta-9 T(h)C. Proces ten, znany jako uwodornienie, przekształcił T(h)C w heksa-hydrokannabinol (HHC). Uwodornienie nie ogranicza się do produkcji kannabinoidów. Podobny proces stosuje się przy przetwarzaniu oleju roślinnego na margarynę. Uwodornienie zmienia strukturę delta 9 T(h)C poprzez zastąpienie podwójnego wiązania dwoma atomami wodoru, co zmienia jego masę cząsteczkową i zwiększa stabilność. Uwodornienie poprawia stabilność i odporność na rozkład termooksydacyjny, co oznacza, że HHC ma dłuższy okres przechowywania i jest mniej podatny na działanie promieniowania UV i ciepła.
HHC występuje naturalnie w niewielkich ilościach w konopiach. Ponieważ ekstrakcja bezpośrednio z samych konopi byłaby niekorzystna z ekonomicznego punktu widzenia, praktykuje się produkcję HHC poprzez uwodornienie. HHC należy do kategorii tzw. półsyntetycznych kannabinoidów.